E korn va c'halon 'zo ur gleizhenn
Amour-patrie
'Baoe va yaouankiz he dougan
En mon coeur est ma blessure,
Rak, siwazh, an hini a garen
Depuis ma jeunesse y reste gravée
Ne gare ket pezh a garan.
Car, hélas, celui que j'aimais
Eñ na gare nemet ar c'hêriou,
Ce que j'aime n'aimait pas.
Ar morioù don, ar broioù pell,
Lui n'aimait que la ville,
Ha ne garen 'met ar maezioù,
La grande mer et les lointains ;
Maezioù ken kaer va Breizh-Izel.
Je n'aimais que la campagne,
Beauté des campagnes de Bretagne.
Ret' voe didab 'tre div garantez :
Entre deux amours il me fallut choisir
Karantrez-vro, karantez den.
Amour-patrie, amour de l'homme ;
D'am bro am eus gouestlet va buhez
A mon pays j'ai offert ma vie,
Ha lezet da vont 'n hini 'garen.
Et s'en est allé celui que j'aimais.
Biskoazh klevet keloù outañ.
Depuis, jamais je ne l'ai revu,
Ar gleizhenn em c'halon zo chomet
Jamais connu de ses nouvelles.
Pa ne gare ket pezh a garan
En mon coeur saigne la blessure
Car ce que j'aime, il n'aimait pas.
Pep den a dle heuilh e donkadur :
Chacun sa Destinée doit vivre,
Honnezh eo lezenn ar bed-mañ.
Ainsi en ce monde en est-il.
Gwasket 'voe va c'halon a-dra-sur,
Meurtri, certes, fut mon coeur,
Met 'gare ket pezh a garan.
Mais ce que j'aime, il n'aimait pas.
Dezhañ pinvidigezh, enorioù,
A lui, honneurs et richesse
Din-me paourentez ha dispriz.
A moi, mépris et humble vie.
Met 'drokfen ket evit teñzorioù
Mais je n'échangerais contre nul trésor
Va Bro, va Yezh ha va Frankiz.
Mon pays, ma langue et ma liberté.